Περισσότεροι από 217 οι νεκροί στην Ισπανία από τις καταστροφικές πλημμύρες, άγνωστος ο αριθμός των αγνοουμένων και …μαρτύριο επιβίωσης για τους επιζήσαντες…
Διογκώνεται ο θυμός και η οργή, στη Βαλένθια, την Ανδαλουσία και την Καστίλλη Λα-Μάντσα, για την τραγωδία που μπορούσε να έχει αποφευχθεί και τις τεράστιες ευθύνες του αστικού κράτους και της κυβέρνησής του που, αφού πρώτα άφησαν το λαό στη νότια Ισπανία να πνιγεί, τώρα αφήνουν αβοήθητους τους κατοίκους αυτών των περιοχών μέσα στη λάσπη και στις πιθανές μολύνσεις, χωρίς επαρκές φαγητό, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
Ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας των καταρρακτωδών βροχών και των πλημμυρών συνεχώς αυξάνεται, καθώς, εκτιμάται πως, αρκετοί αγνοούμενοι εξακολουθούν να είναι θαμμένοι στις λάσπες.
Δεκάδες δρόμοι έχουν καταστραφεί ή παραμένουν απροσπέλαστοι από τα αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα, γέφυρες έχουν πέσει και περίπου 75.000 σπίτια παραμένουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Οι πυροσβέστες αντλούν βενζίνη από αυτοκίνητα που έχουν εγκαταλειφθεί στους δρόμους, για να θέσουν σε λειτουργία γεννήτριες σε μια προσπάθεια να προμηθεύσουν ρεύμα στα σπίτια.
Απεγνωσμένοι άνθρωποι ψάχνουν στους θαμμένους στη λάσπη διαδρόμους των κατεστραμμένων σούπερ μάρκετ για λίγο φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης. Όσα σούπερ μάρκετ γλίτωσαν από την καταστροφή, δεν έχουν κανένα προϊόν στα ράφια τους.
Μονάδες του ισπανικού στρατού έχουν αναπτυχθεί στις πληγείσες περιοχές, προφανώς όχι μόνο για να βοηθήσουν στις έρευνες, αλλά και για την «αποκατάσταση της τάξης».
Κάτοικοι καταγγέλλουν ότι το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης (το αντίστοιχο ισπανικό «112») καθυστέρησε ως και 8 ώρες να εκπέμψει μήνυμα προστασίας, ότι εργαζόμενοι εν μέσω καταστροφής υποχρεώνονταν να πάνε για δουλειά, ή ότι η Μονάδα Έκτακτης Ανάγκης (UVE) της Βαλένθια καταργήθηκε από την περιφερειακή κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος, ενώ επί σοσιαλδημοκρατικής διοίκησης ήταν απλώς ένας ακόμα οργανισμός χωρίς προσωπικό και μέσα.
Στην ουρά ήταν ο Όσκαρ Μαρτίνεθ με τη γυναίκα και τον γιο του. «Νιώθω θυμό», λέει. «Αυτή ήταν μια τραγωδία που μπορούσε να αποφευχθεί. Το μόνο που χρειαζόταν να κάνει η περιφερειακή κυβέρνηση ήταν να μας δώσει τις προειδοποιήσεις για πλημμύρες εκ των προτέρων».
Η Εμίλια, 74 ετών, είπε επίσης ότι ένιωθε εγκαταλελειμμένη. «Αισθανόμαστε εγκαταλελειμμένοι, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια», είπε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters. «Δεν μπορούμε να πλύνουμε ούτε τα ρούχα μας, ούτε καν να κάνουμε ντους».Και όλα αυτά, για ένα καιρικό φαινόμενο που είχε προβλεφθεί με ακρίβεια από τους επιστήμονες…εδώ και χρόνια!
