Τζόζεφ Στίγκλιτς: Από τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα ευνοήθηκαν μόνο Έλληνες και ξένοι ολιγάρχες!
«Πολύ κακό για το τίποτα», που λέμε και στον τόπο μας, αποτιμά ότι έγινε κατά τη διαχείριση της δεκαετούς καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα από την Τρόϊκα, ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, πρώην αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών το 2001.
Ουσιαστικά, υποστηρίζει ότι, παρά τα σκληρές αντιλαϊκές αποφάσεις που πάρθηκαν και τις χιλιάδες ζωές που καταστράφηκαν, δεν διαμορφώθηκαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις και όροι, ούτε για την πραγματική οικονομική ανάπτυξη της χώρας, ούτε για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του λαού. Όλα αυτά που υπόσχονταν, δηλαδή, στο αφήγημά τους, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα Μνημόνια βαρβαρότητας, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ (με τους πολιτικούς συνεταίρους τους (ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝ.ΕΛ.), οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι (εφοπλιστών, τραπεζών, Τουρισμού, Ενέργειας, μεταφορών και Εμπορίου) και τα μέσα ενημέρωσής τους, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ.
Αυτό που συνέβη τελικά, ήταν, μία βίαιη ανακατανομή πλούτου προς ώφελος Ελλήνων και ξένων ολιγαρχών και η εξασφάλιση της διαχρονικής θωράκισης των οικονομικών συμφερόντων τους μέσω ενός πανίσχυρου νομοθετικού πλαισίου! Όσο για την πορεία της εθνικής οικονομίας, που υποτίθεται ότι θα προστατεύονταν με όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα που ελήφθησαν, το επίπεδο ανάπτυξής της, ίσα που προσεγγίζει σήμερα, αυτό που διέθετε πριν 15 χρόνια, όταν «αποκαλύφθηκε» το μέγεθος της «μαύρης τρύπας», διαγνώστηκε επισήμως η «οικονομική κρίση» και, επιβλήθηκε με τη «θεωρία του σοκ», ο οδοστρωτήρας των «μεταρρυθμίσεων» σύνθλιψης των κοινωνικών δικαιωμάτων και στραγγίσματος των πόρων του λαού.
Κοντολογίς, «κουρελιάστηκε» …μέχρι και το αστικό Σύνταγμα (που θεωρείται η υπαρξιακή κορωνίδα και μπούσουλας λειτουργίας κάθε κράτους), εκδόθηκαν εκατοντάδες νομοθετήματα (πάνω από 800) από νομικές και τεχνοκρατικές Υπηρεσίες εγχώριων και αλλοδαπών επιχειρηματικών μονοπωλίων και πισωγύρισαν πολλές δεκαετίες τις ζωές τουλάχιστον τριών γενιών, για να επιβεβαιωθεί ο νομοτελειακός κανόνας του καπιταλισμού: οι πλούσιοι να γίνουν πολύ πλουσιότεροι και οι φτωχοί πολύ φτωχότεροι!
Ο νομπελίστας οικονομολόγος περιγράφει τα τεκταινόμενα με τη συνήθη «ξύλινη γλώσσα» του τεχνοκράτη, αλλά το νόημα είναι σαφές.
Η «διαρθρωτική προσαρμογή που επιβλήθηκε στην Ελλάδα, δεν ήταν μια πολιτική που θα οδηγούσε στην αναβίωση και την αναδιάρθρωση μιας δυνατής Ελλάδας. Αντιθέτως, οδήγησε σε μια πάρα πολύ αργή ανάκαμψη της χώρας εκεί όπου ήταν, με την κατώτερη και τη μεσαία τάξη να μην έχουν ανακάμψει ακόμα», αποφάνθηκε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ, επισημαίνοντας ότι, «πολλοί πόροι της Ελλάδας ανήκουν πια σε ξένους και σε ολιγάρχες»!
Τόνισε δε, πως η Τρόικα «ρήμαξε» τους τομείς της γνώσης, της εκπαίδευσης και της Υγείας, με συνέπειες που τις «πληρώνει» ακόμη ο ελληνικός λαός. Χιλιάδες νέοι επιστήμονες εγκατέλειψαν τη χώρα για να βρουν δουλειές, πανεπιστημιακές σχολές, σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και νοσοκομεία να κλείνουν σωρηδόν ακόμη και σήμερα και ασθενείς να πεθαίνουν στις καρότσες αγροτικών οχημάτων, ελλείψει υγειονομικού προσωπικού και ασθενοφόρων.
Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα του Τζόζεφ Στίγκλιτς στον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό:
«Είναι ακόμη απογοητευτικό το γεγονός ότι οι διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η Ελλάδα και που υπήρχε η ελπίδα ότι θα προέκυπταν μετά την κρίση του ευρώ δεν έχουν σημειωθεί. Και θεωρώ ότι αυτό είναι θεμελιώδες ελάττωμα της Τρόικας και της συμφωνίας που έγινε το 2015. Ουσιαστικά έφταιγε η λιτότητα που επιβλήθηκε. Μια τέτοιου είδους διαρθρωτική προσαρμογή που επιβλήθηκε στην Ελλάδα δεν ήταν μια πολιτική που θα οδηγούσε στην αναβίωση και την αναδιάρθρωση μιας δυνατής Ελλάδας. Αντιθέτως, οδήγησε σε μια πάρα πολύ αργή ανάκαμψη της χώρας εκεί όπου ήταν, με την κατώτερη και τη μεσαία τάξη να μην έχουν ανακάμψει ακόμα.
Επίσης, πολλοί πόροι της Ελλάδας ανήκουν πια σε ξένους και σε ολιγάρχες, σε λίγους ανθρώπους στην κορυφή, γεγονός που αναχαιτίζει παρά ενισχύει τον διαρθρωτικό μετασχηματισμό που έχει τόσο πολύ ανάγκη η Ελλάδα.
Ερ. Ποια είναι η σωστή σειρά ενεργειών για να διορθωθούν περαιτέρω αυτά τα προβλήματα κι οι ανισορροπίες;
Απ. Νομίζω ότι πρέπει να γίνει μια επανεκτίμηση του τι έχει συμβεί και να συνειδητοποιηθεί αυτή η αποτυχία. Ότι αν οι περισσότεροι πόροι της Ελλάδας ανήκουν σε ξένους ή στους πλούσιους ή σε κερδοσκοπικά κεφάλαια, δεν είναι καλό για τον ελληνικό λαό. Αν η οικονομία γίνει πιο εξαρτώμενη από τον τουρισμό και είναι λιγότερο διαφοροποιημένη, δεν είναι καλό για την Ελλάδα. Χρειάζεται, λοιπόν, μια σαφής και αντικειμενική αξιολόγηση του τι πραγματικά έχει συμβεί στην Ελλάδα μετά την κρίση του ευρώ. Βάσει αυτού και με τη συνειδητοποίηση ότι μια οικονομία του 21ου αιώνα πρέπει να βασίζεται στη γνώση, σε δυνατή εκπαίδευση, σε καλό τομέα υγείας, που παίζουν σημαντικό ρόλο σε μια οικονομία της καινοτομίας, όλα αυτά σηματοδοτούν μια επιτυχημένη οικονομία του 21ου αιώνα, ιδίως η ενίσχυση του τομέα της εκπαίδευσης. Αυτά ρημάχτηκαν από την Τρόικα και πρέπει να αποκατασταθούν, για να αποκτήσει η Ελλάδα την ευημερία που της αξίζει.
Επομένως, το πρώτο βήμα είναι η αξιολόγηση της καταστροφής που προκλήθηκε από την Τρόικα ως επακόλουθο της κρίσης του ευρώ, καθώς και ένα σαφές όραμα για το τι εστί μια οικονομία του 21ου αιώνα και ποια είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, όχι μόνο στον τουρισμό, αλλά και σε άλλους τομείς, όπως η κλιματική αλλαγή και το πώς αυτή θα επηρεάσει τη χώρα. Αυτά πρέπει να καθορίσουν την κατεύθυνση της ελληνικής οικονομίας από εδώ και εμπρός. Αυτές είναι οι σημερινές προσπάθειες και μελλοντικές φιλοδοξίες».
